De zoon van Werner De Smedt, Roman, is dertien en doet het nu al beter dan zijn papa op school. Het schoolregime dat heerste in Werner zijn tijd is gelukkig niet meer van deze tijd.
Werner herkent niet veel van zichzelf in zijn zoon, maar dat vindt hij niet erg. Roman is en blijft erg waardevol voor hem.
“Dat zeg ik bijna iedere minuut van de dag. Luidop. Tegen hem. Tot vervelens toe. Hij apprecieert het wel, maar ik moet het niet te veel zeggen. Zeker niet in het bijzijn van andere mensen. Dat moet ik accepteren”, zegt hij in Primo.
Roman is dertien en dat betekent dat de puberteit om het hoekje loert. Papa Werner is niet langer cool voor zijn zoon.
“Zijn oudere broers (Werners vrouw Julie heeft twee zoons uit een vroegere relatie, nvdr) vindt hij wél cool. Hij heeft echter liever dat ik hem niet meer vlak voor de schoolpoort afzet. Dat begrijp ik. Dat móet. Op die leeftijd hoor je je wat af te zetten tegen je ouders, maar ik heb me toch voorgenomen om élke dag te blijven zeggen dat ik hem graag zie. Dat is belangrijk. Ik heb dat zelf ook nodig, dat voel ik.”
