Wie al naar ‘Een Echte Job’ heeft gekeken, heeft ook al gezien dat Kürt Rogiers behoorlijk in z’n nopjes is in zijn taak als stagiair verpleegkundige. Toch heeft hij niet het gevoel dat hij echt zijn roeping heeft gemist.
“Ik vrees dat ik toch te gevoelig en te empathisch ben voor de job van verpleegkundige. Ik weet nog dat een patiënt tijdens mijn nachtshift heel erg aan het afzien was van de pijn. Toen ik – na de ochtendfile – om tien uur in mijn bed kroop, zat ik nog steeds met die persoon in mijn hoofd. Ik kon amper de slaap vatten”, zucht Rogiers in Story.
Zijn dochter Lola is achttien en is aan haar studies van verpleegkunde gestart. In tegenstelling tot haar vader is zij gelukkig iets minder empathisch.
“Zij kan dat veel beter loslaten. Lola is ook leidster bij de Chiro en ik merk dat zij tegenover de kinderen voldoende empathie toont, maar dat ze tegelijkertijd ook genoeg afstand kan nemen. En dat doet ze tijdens haar stages ook. Lola is een perfectionist, maar de dingen blijven niet te lang aan haar plakken.”
