Als er een iemand is in Vlaanderen die echt graag leeft en voor wie het leven een cadeau is, dan is het wel Aaron Blommaert. Dat vertelt hij in De Morgen.
“We hebben veel chance dat we hier zijn. Eén kans op oneindig dat we dit leven mogen leven. En dat het dan nog zo loopt voor mij. Mensen zeggen wel: hij werkt er hard voor, ja, maar ik krijg ook de kans om er zo hard voor te werken.”
Maar het is niet altijd makkelijk geweest voor Aaron. Zo heeft hij ook moeilijke periodes gekend in zijn leven. Vooral het zesde middelbaar was niet makkelijk.
“Ik had heel wat teleurstellingen. Professioneel en privé. Iedereen zei dat het het tofste jaar van mijn leven zou worden en het is het kutste jaar geworden. Ik heb toen net naast de titel van Ketnet-wrapper gegrepen. Dat was iets wat ik als kind al graag wilde doen. Gloria Monserez en ik stonden tegen elkaar in de finale. Iedereen in mijn omgeving was ervan overtuigd dat ik zou winnen. Misschien omdat ik al een kleine bekendheid had ontwikkeld, omdat ik al in Ketnet-series had gespeeld. En zodra je in de finale staat, één tegen één, denk je: nu moet ik het wel halen. Maar Gloria won.”
Maar niet alleen dat was een tegenslag. Dit alles gebeurde in het jaar waarin er corona was. “Het hele jaar thuisonderwijs zoals de rest van mijn generatie, geen galabal, geen eindejaarsreis, geen afscheidsfeestje. Een heel raar jaar. Bovendien was ik voor het eerst erg verliefd, maar kort daarna werd mijn hart gebroken. Dat was ontzettend pijnlijk.”