Slapen, we moeten het toegeven iedereen doet het graag. Maar eenmaal je wat ouder wordt, zijn rust en slaap al helemaal onmisbaar in je leven. Ook Alice Toen zou niet meer zonder haar rust en al zeker niet zonder voldoende slaap kunnen.
“Ze zijn van onschatbare waarde. Ik heb geleerd dat rust en slaap essentieel zijn voor mijn gezondheid en welzijn. Na de lunch lees ik nog wat en dan val ik meestal in slaap. Na een siësta van een uur kan ik er weer tegenaan. En een jaar of tien geleden lag ik nooit in bed voor elf uur ’s avonds, maar tegenwoordig kruip ik om tien uur al onder de wol. En opstaan doe ik rond acht uur”, zegt ze in Primo.
Het theater heeft altijd een grote invloed gehad op het leven van Alice, en spelen is haar levenselixir. Als ze een werkaanbieding krijgt, zal ze niet lang twijfelen om ‘ja’ te zeggen.
“En ik pleeg ook af en toe een telefoontje met goede vrienden als Chris Lomme en Hubert Damen, mijn medespeler in ‘Witse’. Het is nog altijd mijn favoriete feuilleton, want ik kijk nog steeds met plezier naar de herhalingen. Maar de meeste mensen aan wie ik veel gehad heb? Die zijn bijna allemaal al lang overleden.”
